Przejdź do zawartości

Samuel Earnshaw

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Samuel Earnshaw
Data i miejsce urodzenia

1 lutego 1805
Sheffield

Data i miejsce śmierci

6 grudnia 1888
Sheffield

Zawód, zajęcie

matematyk, fizyk, duchowny, nauczyciel

Alma Mater

University of Cambridge

Wydział

College of St. John

Samuel Earnshaw (ur. 1 lutego 1805 w Sheffield, zm. 6 grudnia 1888 tamże) – angielski duchowny, nauczyciel i uczony, matematyk i fizyk; znany z istotnego wkładu do fizyki matematycznej, twórca twierdzenia nazwanego jego imieniem.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w Sheffield, jako syn Józefa i Marty. Jego ojciec był dyrektorem szkoły w Sheffield. W wieku 22 lat Earnshaw rozpoczął naukę w St John’s College na Uniwersytecie Cambridge[1]. W czasie studiów uzyskiwał kolejne przywileje studenckie (Sizar, Exhibitioner, Scholar) oraz stypendia naukowe. W 1831 uzyskał prestiżowy tytuł Senior Wrangler[1] oraz pierwszą nagrodę Smitha[2]. W latach 1831–1847 pracował na Uniwersytecie w Cambridge, w Kolegium św. Jana, kontynuując studia. W 1832 został członkiem kolegium (Fellow). W tym samym roku poślubił Annę Wall, a w 1833 urodził się jego syn Walter[3].

Mimo że uważany był za bardzo dobrego nauczyciela, matematyka i fizyka, zgodnie z panującym w tamtym czasie wśród pracowników uniwersytetu trendem, aspirował do stanu duchownego. W 1834 otrzymał święcenia diakonatu, a w 1846 prezbiteratu[1], po czym został proboszczem kościoła św. Michała w Cambridge. W 1847 Earnshaw znacznie podupadł na zdrowiu, w związku z czym przeniósł się z powrotem do Sheffield[3]. Został tam kapelanem Fundacji Królowej Marii (Queen Mary's Foundation). Pracował również jako nauczyciel i pomocnik w kościele parafialnym w Sheffield, ostatnią funkcję sprawując do końca swojego życia. Zmarł w wieku 83 lat w Sheffield.

Dzieła

[edytuj | edytuj kod]

Earnshaw opublikował kilkadziesiąt książek i artykułów z matematyki i fizyki. W jego najbardziej znanym osiągnięciu – twierdzeniu Earnshawa, opublikowanym w 1839 wykazuje, że nie jest możliwe uzyskanie stabilnej lewitacji w wyniku układu sił oddziałujących w polu elektrostatycznym lub magnetostatycznym. Inne jego prace dotyczyły w fizyce optyki, zjawisk falowych, akustyki, a w matematyce trygonometrii i równań różniczkowych. Jako duchowny opublikował kilka kazań i traktatów[3].

Spuściznę pracy naukowej Earnshawa podzielić można na dwa okresy, pierwszy obejmujący pracę w Cambridge i drugi z czasów pobytu w Sheffield.

Pierwszy okres
  • Treatise on Dynamics (1833), II wydanie (1839)
  • The Theory of Statics (1834), II wydanie (1842), III wydanie rozszerzone (1845)
  • On the nature of the molecular forces which regulate the constitution of the luminiferous ether opublikowane w 1842 w Transactions of the Cambridge Philosophical Society zawiera po raz pierwszy opublikowane twierdzenie Earnshawa
  • The mathematical theory of the two great solitary waves of the first order
Drugi okres
  • Parental Responsibility
  • The Tradition of the Elders (1860)
  • The love of the World (1861)
  • Partial differential equations (1871)
  • Etherspheres (1879)

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c ACAD ↓.
  2. Nagroda Smitha przyznawana jest corocznie dwóm najlepszym studentom Uniwersytetu Cambridge, którzy osiągnęli wybitne wyniki w zakresie fizyki teoretycznej i matematyki
  3. a b c Samuel Earnshaw (1805–1888), Cleric and Mathematical Physicist, Originator of Earnshaw's Theorem. [dostęp 2012-03-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-02-06)]. (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]